Si John Knox (1513-1572) ay ang Ama ng Scottish Reformation at kinikilala bilang nagtatag ng Presbyterian Church of Scotland. Siya ay pinaniniwalaang nakapag-aral sa Unibersidad ng St Andrews at nagtrabaho bilang isang notary at pari. Naimpluwensyahan ng mga unang repormador ng simbahan tulad ni George Wishart, sumali siya sa kilusan upang repormahin ang simbahang Scottish. Si George Wishart sa kalaunan ay pinatay dahil sa kanyang pananampalataya. Ang pagkakita sa kanyang mentor na martir ay nagpa-apoy ng isang simbuyo ng damdamin kay Knox na italaga ang kanyang buhay sa pangangaral ng ebanghelyo.
Nahuli siya sa mga kaganapang simbahan at pampulitika na kinasasangkutan ng pagpatay kay Cardinal David Beaton noong 1546 at ang intervention ni Mary of Guise na siyang reyna ng Scotland noong panahon na iyon. Siya ay ibinilanggo ng mga puwersang Pranses noong sumunod na taon at ipinatapon sa Inglatera noong siya ay pinalaya noong 1549.
Habang nasa exile sa Inglatera, binigyan ng lisensya si Knox na magtrabaho sa Church of England, kung saan tumaas siya sa mga ranggo upang maglingkod kay King Edward VI ng England bilang isang royal chaplain. Nakapagbigay siya ng reformed na impluwensiya sa ginawang aklat ng Church of England na tinawag na Book of Common Prayer. Nakilala niya at pinakasalan ang kanyang unang asawa, si Margery Bowe. Nang umakyat si Mary I sa trono ng England at muling itinatag ang Katolisismo, napilitang magbitiw si Knox sa kanyang posisyon at umalis sa bansa. Lumipat si Knox sa Geneva at pagkatapos ay sa Frankfurt. Sa Geneva, nakilala niya si John Calvin, kung saan siya nakakuha ng karanasan at kaalaman sa Reformed theology at Presbyterian polity.
Ang kanyang panahon sa Switzerland ay nagbigay-daan kay Knox na makabuo ng mga teolohikong gawa na nagpaalab hindi lamang sa puso ng kanyang mga kapananampalataya, kundi ang poot ng mga namumuno sa Scotland. Lumikha siya ng isang bagong order of service, na kalaunan ay pinagtibay ng repormang simbahan sa Scotland. Habang siya ay nagpapastor sa isang kongregasyong nagsasalita ng Ingles sa Geneva, ang layunin ni Knox ay bumalik sa Scotland at magpasiklab ng isang revival. Ang kanyang motto: "Ibigyan mo sa akin ang Scotland, o ibigay mo sa akin ang kamatayan!"
Umalis siya sa Geneva upang pamunuan ang English refugee church sa Frankfurt ngunit napilitan siyang umalis dahil sa mga pagkakaiba tungkol sa liturhiya. Dito na natapos ang kanyang pakikisama sa Church of England.
Sa wakas ay nakabalik siya sa Scotland, kung saan ang pangangaral ng ebanghelyo ni Knox ay natanggap ng mga umuusbong na rebolusyonaryo na naghahanda na mag-alsa laban sa kanilang Katolikong Reyna, si Mary Queen of Scots. Nang matapos ang labanan, itinatag ni Knox ang Reformed Church of Scotland—na naging modernong Presbyterianism. Tumulong si Knox sa pagsulat ng bagong confession of faith at ng eklesiastikal na kaayusan para sa bagong likhang repormang simbahan, ang Kirk. Isinulat niya ang kanyang limang volume na The History of the Reformation in Scotland sa pagitan ng 1559 at 1566. Nagpatuloy siya sa paglilingkod bilang pinuno ng relihiyon ng mga Protestante sa buong panahon ng paghahari ni Maria. Sa ilang mga panayam sa Reyna, pinagsabihan siya ni Knox dahil sa kanyang pagsuporta sa mga gawaing Katoliko. Nagpatuloy siya sa pangangaral hanggang sa kanyang mga huling araw.
Ang maalab na determinasyon ni Knox na manindigan sa ebanghelyo laban sa awtoridad ng tao ay nagbigay inspirasyon sa kanyang mga kababayan at nag-iwan ng pangmatagalang pamana ng katapatan. Ang kanyang kakayahang ipagkaisa ang katwiran at simbuyo ng damdamin sa pulpito ay nakaimpluwensya sa mga siglo ng mga mangangaral.