Si Huldrych Zwingli (1 Enero 1484 – 11 Oktubre 1531) ay isang pinuno ng Repormasyon sa Switzerland, na isinilang sa panahon na umuusbong ang pagiging makabansa ng mga Swiss. Maykaya ang kanyang magulang,, kaya't nakapag-aral siya sa Unibersidad ng Vienna at sa Unibersidad ng Basel, na mga sentro ng Renaissance humanism. Ipinagpatuloy niya ang kanyang pag-aaral habang naglingkod siya bilang pastor sa Glarus at kalaunan sa Einsiedeln, kung saan naimpluwensyahan siya ng mga sinulat ni Erasmus.
Habang naroon ay nagsimula siyang turuan ang kanyang sarili ng Griyego at nagsimulang magsaulo ng mahahabang sipi ng Bagong Tipan ng Griyego. Sa panahon na ang mga pari ay madalas na hindi pamilyar sa Kasulatan, si Zwingli ay nabighani dito, pagkatapos bumili ng kopya ng New Testament Latin na salin ni Erasmus. Nagsimulang ipangaral ni Zwingli ang parehong mensahe na malapit nang ipahayag ni Luther. Isinulat ni Zwingli, “Bago pa man marinig ng sinuman sa aming lugar ang tungkol kay Luther, sinimulan ko ng ipangaral ang ebanghelyo ni Kristo noong 1516 . . . . Sinimulan kong ipangaral ang ebanghelyo bago ko pa man marinig ang pangalan ni Luther. . . . Si Luther, na ang pangalan ay hindi ko alam sa loob ng hindi bababa sa dalawang taon, ay tiyak na hindi nagbilin sa akin. Sinunod ko lamang ang banal na Kasulatan.”
Noong 1519, si Zwingli ay naging pari ng Grossmünster sa Zürich kung saan nagsimula siyang mangaral ng mga ideya sa reporma ng Simbahang Katoliko. Sa kanyang unang pampublikong kontrobersya noong 1522, inatake niya ang kaugalian ng pag-aayuno sa panahon ng Lent. Sa kaniyang mga publikasyon, binanggit niya ang katiwalian sa hierarchy ng simbahan, itinaguyod ang kasal ng mga pari, at inatake ang paggamit ng mga imahe sa mga lugar ng pagsamba. Kabilang sa kanyang pinakakilalang kontribusyon sa Repormasyon ay ang kanyang expository preaching, simula noong 1519, sa Ebanghelyo ni Mateo, bago kalaunan ay gumamit ng biblical exegesis upang dumaan sa buong Bagong Tipan, isang radikal na kaibahan mula sa misa ng Katoliko. Noong 1525, ipinakilala niya ang isang bagong liturhiya ng komunyon upang palitan ang Misa.
Ang teolohiya ni Ulrich Zwingli ay nakabatay sa interpretasyon ng Bibliya, tinatanggap ang kasulatan bilang inspiradong salita ng Diyos at inilalagay ang awtoridad nito na mas mataas kaysa sa nakita niya bilang mga mapagkukunan ng tao tulad ng mga ekumenikal na konseho at mga ama ng simbahan. Ang Zwinglianism ay ang Reformed confession batay sa Second Helvetic Confession na ipinahayag ng successor ni Zwingli na si Heinrich Bullinger noong 1560s.
Noong 1531 tinangka ng Zurich na pilitin ang mga Katolikong canton (mga indibidwal na estado ng Switzerland) na tanggapin ang pangangaral ng Reformed. Naghimagsik ang mga pwersang Katoliko, na humantong sa labanan sa Kappel, kung saan napatay si Zwingli. Si Heinrich Bullinger, ang manugang ni Zwingli at ang pastor na humalili sa kanya sa pulpito, ay sumulat na si Zwingli ay natagpuang sugatan sa larangan ng digmaan. Nang tumanggi si Zwingli sa mga huling ritwal ng isang pari, ang isang kaaway na kapitan ay "binunot ang kanyang tabak at sinaksak si Zwingli kung saan siya ay namatay." Pinutol ng kanyang mga kaaway ang kanyang ulo, tinadtad ang kanyang katawan at sinunog ang mga piraso, at pagkatapos ay inihalo ang mga ito sa mga lamang-loob ng baboy upang hindi magamit ang kanyang mga labi bilang isang relic.
Sa kabila ng pagiging isang co-creator ng Protestant Reformation, ang impluwensya ni Zwingli ay nalampasan ni Luther at ng sumunod na henerasyon ng Swiss reformers gaya nina Calvin at Bullinger. Gayunpaman, ang kanyang impluwensya—lalo na sa Last Supper at pangangaral mula sa Bibliya sa halip na isang lectionary—ay nararamdaman ngayon sa maraming denominasyon. Dahil dito kinikilala siya ng marami bilang isa sa mga ama ng protestant reformation.